Χαιρετίσματα
και ασπασμούς σε όλους τους αναγνώστες του ιστολογίου. Σάββατο του Λαζάριου
σήμερα, 31 Μαρτίου 2018. Η ανάσταση του Λαζάρου από τον Χριστό περιγράφεται στο
κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον. Ακολουθεί η Κυριακή των Βαϊων και η Μεγάλη Εβδομάδα της
καθολικής Χριστιανοσύνης. Κατόπιν, θα λέγαμε ότι η ανάσταση του Χριστού αποτελεί το κομβικότερο σημείο της χριστιανικής πίστης.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, στον λόγο του «Εις το άγιον Πάσχα», περιγράφει την
χριστιανική ζωή και το χριστιανικό ιδεώδες που θα πρέπει κανονικά να τηρείται
όλο τον χρόνο από τους χριστιανούς και όχι μόνο τις ημέρες της Σαρακοστής.
Προτρέπονται οι χριστιανοί να αγκαλιάσουν όλους τους
συνανθρώπους τους, συμπεριλαμβανομένων όσων τους μισούν. Η ανάσταση του
Θεανθρώπου συγχωρεί τα πάντα. Η ανάσταση μετά από μία πτώση, μετά από μία πίκρα ή έναν δυνατό πειρασμό, η ανάσταση ως έμπρακτο
προσωπικό βίωμα του καθενός προσφέρει νέες προοπτικές και διαστάσεις στην έννοια της ελευθερίας
και των κοινωνικών σχέσεων. Δεν έχει να κάνει με κοσμικές μικροπολιτικές και ιδιοτελείς σκοπιμότητες
ή συναλλαγές.
Στόχος του χριστιανού στην πνευματική του πορεία
οφείλει να είναι η ομοίωση με τον Χριστό και η μίμηση του βίου του. Τα κριτήρια είναι πάντα βιβλικά. Είναι ένας βίος
με στοιχεία συνεχούς προσφοράς και διακονίας προς τον συνάνθρωπο.
Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σε όλους!
Εις το άγιον Πάσχα
«Ἀναστάσεως ἡμέρα,
καὶ ἡ ἀρχὴ δεξιὰ, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει, καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα· εἴπωμεν,
ἀδελφοὶ, καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς, μὴ ὅτι τοῖς δι' ἀγάπην τι πεποιηκόσιν, ἢ
πεπονθόσι· συγχωρήσωμεν πάντα τῇ ἀναστάσει· δῶμεν συγγνώμην ἀλλήλοις… Γενώμεθα ὡς Χριστὸς, ἐπεὶ καὶ Χριστὸς ὡς ἡμεῖς·
γενώμεθα θεοὶ δι' αὐτὸν, ἐπειδὴ κἀκεῖνος δι' ἡμᾶς ἄνθρωπος. Προσέλαβε τὸ χεῖρον,
ἵνα δῷ τὸ βέλτιον· ἐπτώχευσεν, ἵν' ἡμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσωμεν· δούλου
μορφὴν ἔλαβεν, ἵνα τὴν ἐλευθερίαν ἡμεῖς ἀπολάβωμεν· κατῆλθεν, ἵν' ὑψωθῶμεν· ἐπειράσθη,
ἵνα νικήσωμεν· ἠτιμάσθη, ἵνα δοξάσῃ· ἀπέθανεν, ἵνα σώσῃ· ἀνῆλθεν, ἵν' ἑλκύσῃ πρὸς ἑαυτὸν
κάτω κειμένους ἐν τῷ τῆς ἁμαρτίας πτώματι. Πάντα διδότω τις, πάντα καρποφορείτω
τῷ δόντι ἑαυτὸν λυτρὸν ὑπὲρ ἡμῶν καὶ ἀντάλλαγμα· δώσει δὲ οὐδὲν τοιοῦτον οἷον ἑαυτὸν
τοῦ μυστηρίου συνιέντα, καὶ δι' ἐκεῖνον πάντα ὅσα ἐκεῖνος δι' ἡμᾶς γενόμενον».
